Söylesene, bir ev ne zaman ev olur ?
Tuğlaları döşeyip, boyayı çekince mi ?
Akşam olur, koşar adım evinize doğru yürürsünüz.
Sebepsiz bir sabırsızlık hissi vardır içinizde.
Hızlı hızlı merdivenleri çıkıp anahtarı daha yolda hazır edersiniz kapıyı açmak için.
Ve kapıyı açınca bir selam, bir besmele ile o eve girince artık, o beton mekan YUVA olur.
Hele ki mis gibi kokuyorsa, hele ki dolapta hazırladığınız el yapımı yemeğiniz varsa.
Bir de kapıyı açtığınız veya kapıyı Size açan bir gülen yüz karşılıyorsa Sizi...
Huzur hanenizde demektir.
Eşyası eksik, belki eski, belki halısız, belki modasız hanelerimiz de ne oluyor da tatlı bir atmosfer oluyor?
Ne oluyor da Sükun buluyoruz?
Ne oluyor da kapıyı açınca tarifi zor hoş bir duygu kaplıyor içimizi?
Benim dünyamda bu soruların cevabı; Mahremiyeti Korunmuş Evler dir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Buyurunuz...